اطلاعات
فلج مغزي به آن دسته از اختلالاتي ميگويند كه در اوائل زندگي در مغز پديد ميآيد و منجر به از دست رفتن كنترل حركات جسماني ميشود. در برخي از كودكان، آسيب مغزي در دوران حاملگي اتفاق ميافتد و در بعضيها به هنگام زايمان سخت بوجود ميآيد و به همين دليل جنين ممكن است دچار كمبود اكسيژن شود. همچنين ممكن است فلج مغزي به علت مشكلات شديد تنفسي در نوزادان نارس به وجود آيد كه در اين مورد خونريزي داخل مغزي و كمبود اكسيژن به ايجاد آن كمك ميكنند. فلج مغزی را ميتوان سندرومی دانست که دارای علایمی از قبیل: ناهنجاریهای حرکتی، ناهنجاریهای روانی و تشنج و اختلالهای رفتاری ناشی از آسیب مغزی است. این علائم ممکن است آن قدر خفیف باشد که تشخیص با اشکال صورت گیرد و یا آن قدر شديد باشد که فرد به طور کامل زمین گیر شود.
هرچند كه در حال حاضر درمان قطعي براي اين بيماران وجود ندارد ولي استفاده از روشهاي توانبخشی تاحدودي ميتواند كيفيت زندگي را در اين بيماران بهبود ببخشد. استفاده از هيپوترمي به هنگام ايجاد آسيب اوليه و يا استفاده از سم بوتوليسم براي كاهش واكنشهاي اسپاستيك تنها روشهاي موجود براي كاهش علائم بيماري هستند.
سلول درمانی در فلج مغزی:
مطالعات نشان ميدهد كه ساختار مغزي نوزادان و كودكان به لحاظ تكثير سلولي تا حد زيادي متفاوت از بزرگسالان بوده و در صورت ايجاد آسيب ميتواند با تكثير سلولي نسبت به ترميم ضايعه اقدام كند. در بيماري فلج مغزي به خصوص وقتي كه عامل ايجاد كننده آن کمبود اکسیژن باشد سلولهاي پيشساز اليگودندروسيتي كه مسول ترشح ميلين در سيتم عصبي هستند آسيب ميبينند. هرچند كه سيستم عصبي خود با افزايش مهاجرت سلولي و همچنين تكثير سلولي به طور طبيعي نسبت به ترميم اقدام ميكند ولي گاها اين آسيب به حدي است كه روشهاي طبيعي موجود قادر به جبران آن نيستند.
مطالعات آزمايشگاهي نشان ميدهد كه پيوند سلولهاي بنيادي تا حد زيادي ميتواند علائم بيماري را در مدلهاي حيواني مرتفع سازد. يكي از منابع مهم براي سلولهاي بنيادي، مغز استخوان است. يافتههاي آزمايشگاهي نشان ميدهد كه قرار دادن اين سلولها در محيطهاي كشت خاص ميتواند تمايز آنها به سلولهاي عصبي را موجب شود ضمن آنكه تزريق اين سلولها به صورت محيطي نيز در مدلهاي حيواني قادر است با كاهش واكنشهاي التهابي ترميم بهتر سلولهاي عصبي درحال مرگ گردد. نحوه درمان بیماریهای فلج مغزی1-بيماران با ۴ تا ۱۲ ساله با تشخیص قطعی فلج مغزی
2-انجام آزمونهاي بالینی- آزمایشگاهی -MRI 3- بیمار کاندید سلول درمانی است خیر (خروج از مطالعه)
بلی 4-انجام ارزيابي اوليه و انجام آزمایشات تکمیلی5-آسپیراسیون مغز استخوان
6-جداسازی سلولهای واجد CD133
7-انجام آزمایشات تکمیلی برای اطمینان از کیفیت سلولها 8-تزریق سلولها از طریق کانال نخاعی