پاسخ به پرسش های متداول در زمینه رویکرد یکپارچگی حسی(SI)
سوال: آیا کودکان بیش فعال همیشه به SI درمانی نیاز دارند؟
پاسخ: خیر، بسیاری از کودکان فقط فعالیت بیش از حد دارند و خستگی ناپذیرند. اما همه آن ها بیش فعال نیستند. زیرا آن ها مشکلات یکپارچه سازی محرک حسی دارند . بسیاری از کودکان را می توان به کمک روش درمانی ساده وارائه ساختار معین و مشخص به آن ها درمان کرد. توصیه های آموزشی نیز می توانند کمک کنند. فعالیت اجتماعی می تواند دربهبود پویایی خانواده موثر باشد. درمجموع برخی از والدین درمان دارویی را برای کودکانشان انتخاب می کنند. ممکن است کودکان به دارو خوب جواب دهند به طوری که درمان های دیگر نیاز نباشد.
سوال: به کدام گروه از کودکان بیش فعال می توان با رویکرد SI کمک کرد؟
پاسخ: کودکانی می توانند بهبود یابند که درمدرسه درحد توانایی هایشان عملکرد ندارند. کودکانی که ناراضی اند، نق نقو هستند، به سرعت تحریک، وعصبانی می شوند معمولاً به SI درمانی توصیه می شوند. چرا که مشکلات آن ها به حدی جدی است که والدینشان در پی کمک هستند.
بررسی وارزیابی توسط درمانگری که SI راآموزش دیده است می تواند تعیین کند که آیا کودک به احتمال زیاد از SI درمانی بهره مند می شود یانه. کودکانی که مشکلات آن ها دست کم در دو سیستم حسی متفاوت شناسایی شده است احتمالاً با SI درمانی بهبود پیدا می کنند. به عنوان نخستین قدم در فرآیند ارزیابی درمانگر از پدر ومادر وکارکنان مدرسه می خواهد تا پرسش نامه ای را تکمیل کنند. با کمک این ابزار که بر اساس مشاهده است درمانگرانی که SI را آموزش دیده اند. می توانند چنانچه نتایج نیاز به SI درمانی رانشان دهد دراین باره تصمیم بگیرند.
سوال: روش ارجاع به SI درمانی چگونه است؟
پاسخ: در ابتدا ممکن است کودک توسط پزشک و یا کاردرمانگر مورد ارزیابی قرار گیرد سپس جهت درمان به متخصص si که ممکن یک کاردرمانگر دوره دیده باشد ارجاع میشود
درگذشته، SI درمانگران زمانی که با متخصصان مختلف درمحل کارشان ارتباط داشتند و به آن ها درباره تاثیرهای درمان توضیح می دادند. ارجاع های مناسبی می دادند. به عبارتی مشاهده تاثیرهای درمانی درکودکان خاص، والدین را ترغیب می کند تا به طور فعال به دنبال SI درمان باشند.
سوال: چنانچه کودکی به SI درمانی توصیه شود، آیا صرفا باید به تمرینات در منزل بسنده کرد؟
پاسخ: گرچه کتاب های بسیاری از راهنمایی های سودمندی را برای رفتار با کودکان بیش فعال یا ADHD ارائه می دهند. این راهنمایی ها جایگزین منافع حاصل از مداخله درمانی دراز مدت نیست.
SI درمانی ممکن است چندین ماه یا یک تا دو سال طول بکشد. حتی ممکن است بسته به سطح نیاز به مداخله ای که برای کودک آغاز می شود. چندین سال طول بکشد. برایم سخت است بگیم چقدر زمان برای درمان نیاز است زیرا درمانگران به روش های مختلفی کار می کند و هر کودک وخانواده اش نیازهای منحصر به فردی دارند. کودکان معمولاً در طی یک جلسه 45 تا 60 دقیقه ای درهفته درمان می شوند. درمان زمانی به اتمام می رسد که اهداف از پیش تعیین شده تحقق یابند وقتی کودک درسنین کم درمان را شروع می کند. معمولاً جلسه ای آن کمتر طول می کشد.لذا مراجعه به یک کلینیک کاردرمانی توصیه میگردد.
سوال: کدام کارشناسان پزشکی می توانند دوره SI را آموزش ببینند؟
پاسخ: کاردرمانگران ،، گفتاردرمانگران ،همگی برای گذراندن دورة کارشناسی ارشد در SI درمانی واجد شرایط هستند. چنین دوره های مختلف SI برای بررسی نورولوژیکی (عصب شناسی) و تشخیص ها و اقدامات مداخل های درمانی ضروری است این دوره ها می توانند به کودکان دربرداشتن قدم بعدی در رشد شان کمک کنند.SI درمانی می تواند به عنوان ابزاری مکمل ،درکنار مداخله های درمانی سنتی استفاده شود. می گویند برخی از درمانگران که مهارت های اساسی SI را در دوره های کارشناسی یاد می گیرند. آموزش لازم را در SI درمانی کسب کرده اند.
به خاطر داشته باشید بررسی زمینه هایی که در آن حیطه ها درمانگران آموزشی دیده اند قبل از شروع درمان بسیار مهم است. ممکن است انواع حرفه ای هایی را بیابید. که همگی SI درمانی را آموزش دیده اند. واز روش های مختلف SI برای درمان کودکان با اختلاط مشابه استفاده می کنند. مثلاً گفتار درمان ممکن است بر تنفس مناسب کودک تمرکز کند. درحالی که کودک روی توپ یا تاب نشسته است. ممکن است کاردرمانگر موسیقی درمانی را هنگامی به کار برد که کودک درگیر انجام دادن مهارت های حرکتی مانند پریدن است . کاردرمانگر ممکن است برای کمک کردن به کودک در جهت بهبود مهارت های خوردن، روش های فشار عمقی را درحالی که به کار برد که کودک لیموناد می آشامد یا در حباب می دمد. دراین زمینه می توان به نمونه های بی شماری اشاره کرد.
سوال: کودک به چه متخصصان یا درمانگران دیگری ممکن است نیاز داشته باشد؟
درمان موثر می تواند به بهبود رفتار، عملکرد ،ثبات هیجان ونیز بهبود ظرفیت یادگیری معاینه شود کودکانی را که بیش از یک نوع مشکل دارند اغلب بیش از یک درمانگر معاینه می کنند مثلاً کودکی ممکن است خدمات کاردرمانی (OT )و فیزیوتراپی (PT ) و گفتار درمانی (ST ) را در درمان مشکلات مناطق مختلف دریافت کند پزشکان فیزیو تراپ ها ارتوپدها و روانشناسان روان پزشکان ومعلمانی برای نیازهای ویژه ممکن است دردوره زمانی مشابه با کودکان کار کنند. کار در قالب کار تیمی وهمکاری بین تمام متخصصان که دردرمان کودک نقش دارند برای کودک ووالدین او بیشترین نفع را دارد